„Opera należy do wszystkich”

„Problem z naszą salą koncertową polega na tym, że pierwotnie została zaprojektowana tak, aby miała siatkę, czyli latający system [osprzęt teatralny] nad sceną, aby można było ją wykorzystywać do opery i sztuk teatralnych.Nazywano ją salą wielofunkcyjną – mówi Louise Herron, dyrektor naczelna Opery.
Koncepcja ta została odrzucona w połowie budowy – po wściekłym odejściu Utzona – a cele dwóch głównych obiektów w budynku zostały zamienione.Opery i sztuki teatralne przeniesiono do mniejszego teatru Joan Sutherland, gdzie zainstalowano takielunek do obsługi przedstawień teatralnych, a zamiast tego salę koncertową udekorowano muzyką klasyczną, uzasadniając to większą popularnością symfonii.

Budowa Opery w Sydney w latach 70. XX wieku.

Sala koncertowa o długości 45 metrów jest co najmniej 10 metrów dłuższa niż większość pomieszczeń zorientowanych akustycznie i dwukrotnie większa od optymalnej wysokości.W rezultacie włożono wiele wysiłku w zrekompensowanie jego przepastnych proporcji, włączając w to ściany wyłożone drewnianymi panelami, aby wspomóc pogłos, oraz reflektory akustyczne z włókna szklanego zawieszone na dachu, aby stworzyć sufit dźwiękowy.

Jednak przez lata, odkąd powstał, zainteresowanie symfoniami zostało zakwestionowane przez wszechobecność popu, hip-hopu i rocka.Podczas gdy zespoły rockowe – w tym Massive Attack i National – często grają na dziedzińcu na świeżym powietrzu, w sali koncertowej grają takie zespoły jak Lizzo, Interpol, Nick Cave, Iggy Pop, Wu-Tang Clan, José González i Hot Chip.

Toczą pewne kłótnie.

„Przedstawienia, które obecnie tam wystawiamy, początkowo nie były przewidziane dla tej sali” – mówi Andrew Mackonis, kierownik produkcji Opery w Sydney. Kieruje dziewięcioosobowym zespołem.

„Zasadniczo zaprojektowano ją tak, aby była dużą komorą pogłosową, a to przeciwieństwo tego, czego oczekuje się w przypadku wzmocnionego wydarzenia” – mówi.„Chcesz, aby przestrzeń była jak najbardziej martwa.Masz te dwa diametralnie przeciwstawne ideały.”

Przestrzeń przeszła wiele mniejszych modernizacji, aby sobie z tym poradzić, w tym zainstalowano wysokiej jakości system nagłaśniający i utworzono ciężkie draperie zawieszane nad drewnianymi boazeriami.Jednak proces przygotowania sali do występu ze wzmocnieniem jest uciążliwy – montaż samych zasłon zajmuje wiele godzin, a świetność systemu nagłośnieniowego dawno już minęła.