'โอเปร่าเฮาส์เป็นของทุกคน'

“ปัญหาเกี่ยวกับคอนเสิร์ตฮอลของเราคือเดิมทีมันถูกออกแบบมาให้มีตะแกรง ระบบบินได้ [เสื้อผ้าสำหรับการแสดงละคร] เหนือเวที เพื่อใช้แสดงโอเปร่าและละครมันถูกเรียกว่าโถงอเนกประสงค์” หลุยส์ แฮร์รอน หัวหน้าผู้บริหารของโอเปร่าเฮาส์กล่าว
แนวคิดดังกล่าวถูกยกเลิกกลางคันระหว่างการก่อสร้าง หลังจากการจากไปอย่างโกรธแค้นของ Utzon และวัตถุประสงค์ของสถานที่หลักสองแห่งของอาคารก็ถูกเปลี่ยนโอเปร่าและละครถูกย้ายไปที่โรงละคร Joan Sutherland ที่เล็กกว่าซึ่งมีการติดตั้งเสื้อผ้าเพื่อรองรับการแสดงละคร และห้องโถงคอนเสิร์ตถูกประดับประดาด้วยดนตรีคลาสสิกแทน เหตุผลก็คือว่าซิมโฟนีจะได้รับความนิยมมากกว่า

การก่อสร้างโอเปร่าเฮาส์ในปี 1970 ซิดนีย์โอเปร่าเฮาส์

ที่ความสูง 45 เมตร คอนเสิร์ตฮอลล์จะยาวกว่าพื้นที่ที่เน้นเสียงส่วนใหญ่อย่างน้อย 10 เมตร และเพิ่มความสูงที่เหมาะสมเป็นสองเท่าผลที่ตามมาคือความพยายามอย่างมากในการชดเชยสัดส่วนที่เป็นโพรง รวมถึงผนังที่กรุด้วยไม้เพื่อช่วยเสียงก้อง และแผ่นสะท้อนแสงไฟเบอร์กลาสที่ห้อยลงมาจากหลังคาเพื่อสร้างเพดานเสียง

แต่ในช่วงหลายปีนับตั้งแต่ก่อตั้งมา ความสนใจในซิมโฟนีก็ถูกท้าทายด้วยความแพร่หลายของป๊อป ฮิปฮอป และร็อกในขณะที่วงดนตรีร็อค เช่น Massive Attack และ National มักจะถูกจัดตั้งขึ้นที่ลานกลางแจ้ง วงดนตรีอย่าง Lizzo, Interpol, Nick Cave, Iggy Pop, the Wu-Tang Clan, José González และ Hot Chip ได้เล่นในคอนเสิร์ตฮอลล์

พวกเขาโต้เถียงกัน

“การแสดงที่เราจัดอยู่ตอนนี้ไม่เคยอยู่ในขอบเขตเริ่มต้นสำหรับห้องโถง” แอนดรูว์ แมคโคนิส ผู้จัดการฝ่ายผลิตของซิดนีย์โอเปร่าเฮาส์กล่าว เขานำทีมเก้าคน

“โดยพื้นฐานแล้ว มันถูกออกแบบให้เป็นห้องเสียงก้องขนาดใหญ่ และนั่นเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับสิ่งที่คุณต้องการเมื่อคุณกำลังจัดงานที่มีการขยายเสียง” เขากล่าว“คุณต้องการให้พื้นที่ว่างที่สุดเท่าที่จะทำได้คุณมีอุดมคติที่ขัดแย้งกันสองประการนี้”

พื้นที่มีการอัพเกรดเล็กๆ น้อยๆ หลายครั้งเพื่อช่วยรับมือ รวมถึงการติดตั้งระบบ PA คุณภาพสูงและผ้าม่านหนาสำหรับแขวนเหนือผนังไม้แต่ขั้นตอนในการเตรียมห้องโถงให้พร้อมสำหรับการแสดงแบบขยายนั้นยุ่งยาก ผ้าม่านเพียงอย่างเดียวต้องใช้เวลาในการติดตั้งหลายชั่วโมง และระบบ PA ก็ผ่านจุดสูงสุดไปนานแล้ว